Czy deski do krojenia mogą się znudzić. Tak. Co zrobić, żeby nie były nudne? Włożyć w każdą trochę serca
i sprawić, żeby były unikalne, dopasowane do charakteru właściciela. No i powinny mieć to „coś”.
Dzisiaj pokażę Wam moje nowe dzieło – deskę zrobioną z drewna grabowego i z mahoniu. Deska jest mirażem drewna polskiego i afrykańskiego, co daje jej ciekawy charakter.
Deska powstała na zamówienie. Miała być prosta kolorystycznie, ale raczej jasna. Było to w pewnym stopniu odejście od moich dotychczasowych wykonań, które trochę przypominają patchworki. Dlatego zdecydowałem się na użycie prostego wzoru, który ma jednak nieco charakteru.
Inspiracją była deska wykonana przez Marca Spagnuolo z blogu The Wood Whisperer . W ramach instruktarzu robienia desek ciętych poprzecznie (ang. end grain) wykonał on deskę o dość ciekawym wzorze, która pozwalała połączyć dyskretny urok z pazurkiem. Wybrałem tylko nieco jaśniejsze i mniej kontrastujące drewno.
Deska została wykończona olejem.
Efekt, osiągnięty. Uzyskałem ciekawą deskę, pomimo połączenia tylko dwóch rodzajów drewna.
Jeśli będziecie robili podobne deski, uważajcie na jeden efekt. Po wykończeniu deski trafia ona w widoczne miejsce w kuchni po czym nikt nie odważa się jej zacząć używać, żeby nie zniszczyć. To są niestety efekty uboczne wkładania serca w produkty 🙂
W domu używam od niemal roku tej: http://warsztat-domowy.pl/2012/12/deska-do-krojenia-z-kolorowego-drewna/. To jest główna deska domowa używana do wszystkiego. Nie zaobserwowałem żadnych negatywnych zachowań deski. Nie pęka, nie rozdwaja się. Zmieniła kolor na głębszy, co dodało jej jeszcze charakteru.
Co do innych desek które zrobiłem – nie miałem jeszcze żadnych reklamacji. Czasem odpytuję użytkowników i raczej nie mam uwag.
Miałem kilka desek (nie z mojego warsztatu!!!) „w serwisie”. 100% przypadków dotyczyło sytuacji, w której klient regularnie wkładał deskę do zmywarki. Deska szanowana raczej nie pęka.
Pozdrawiam
— Andrzej
Wydaje mi się, czy trochę jasny ten mahoń? Napisz po jakimś czasie użytkowania, jak się deska zachowuje. Czy nie pracuje zbyt mocno, nie rozkleja się itp. Słój poprzeczny bardzo łatwo pobiera i oddaje wilgoć, stąd mnie to interesuje – jak to jest w praktyce.
Pozdrowienia
Kellur
Ciekaw jestem, czy podczas szlifowania sklejonych ze sobą dwóch gatunków drewna nie napotkałeś na podobny problem, z jakim ja spotkałem się niegdyś próbując cyklinować klepkę położoną z dwóch gatunków drewna. Gatunek bardziej miękki łatwiej ustępował pod naciskiem szlifierki i w efekcie tworzyły się w nim wgłębienia. Bardzo trudno było uzyskać równą powierzchnię. Jak było w przypadku deski?
Tutaj akurat miałem o tyle ułatwioną sprawę, że obydwa gatunki drewna są dość twarde, więc nie było istotnych różnic. Przy wyrównywaniu drewna istotna jest wielkość powierzchni narzędzia wyrównującego – ono tak na prawdę stanowi odnośnik dla całego materiału. Dlatego też prawdziwe równanie powierzchni wykonuje się wielkimi strugami lub maszynami z dużym stołem.
Ja korzystałem ze szlifierki taśmowej, w której „stolik” szlifujący jest wystarczająco duży dla tego typu pracy.
Pozdrawiam
— Andrzej
„Deska jest mirażem drewna polskiego i afrykańskiego” – chyba „mariażem” 😉
To jest mariaż z mirażem łącznie 🙂
Pozdrawiam
— Andrzej